Οι αρχαίοι θεοί και η Π.Δ
Οι αρχαιοί θεοί είναι υλοποιήσεις των αρχέτυπων κοσμικών δυνάμεων μέσα από την ιδιοσυγκρασία του κάθε λαού σύμφωνα και με αυτά που μας έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες μύστες, και η παράδοση της Π.Δ δεν είναι παρά μια ακόμα αναπαραγωγή της αρχέτυπης μνήμης, μέσα από την εθνική παράδοση των Εβραίων καθώς μιλάμε για μια σύνθεση της μνήμης παλαιοτέρων παραδόσεων και κυρίως της Βαβυλωνιακής, της Φοινικικής και της Αιγυπτιακής μνήμης.
Είναι ασφαλώς λάθος, που μας επιβλήθηκε η Π.Δ ως η "μοναδική αλήθεια" σχετικά με το αντικείμενο, καθώς μιλάμε για μεταγενέστερη εθνική παράδοση και θα ηταν οφέλειμο για τους ενδιαφερόμενους και ως προς την καλύτερη κατανόηση της Π.Δ να διδάσκονται όλες τις προγενέστερες παραδόσεις και όχι μόνο την εθνική παράδοση των Εβραίων.
Μέσα από την μελέτη των παλαιοτέρων παραδόσεων μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ότι ο θεός της Π.Δ δεν είναι παρά μια αναπαραγωγή της μνήμης του θεού Μάρδουκ, που ήταν ο Ύπατος Θεός του Βαβυλωνιακού πάνθεου ο οποίος ηγείτω του συμβουλίου των θεών το οποίο αναφέρετε και στην Π.Δ.
Σχετικά εδώ:
https://en.wikipedia.org/wiki/Divine_Council
Στην Π.Δ βρίσκουμε την αναφορά σχετικά με τον Ύψιστο Θεό που ηγείτω του συμβουλίου των θεών:
Ψαλμοί 82:1
Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
Εδώ λοιπόν βλέπουμε ότι η μονοθεϊστική προσέγγιση της Π.Δ αναγνωρίζει την ύπαρξη πολλών θεών που αποτελούν ένα συμβούλιο στο οποίο ηγείτε ο Θεός ο Ύψιστος και θα μπορούσε μάλιστα κάποιος να ισχυριστεί ότι μιλάμε απλά για μια αντιγραφή του ακόλουθου, που το βρίσκουμε σε ένα από τα παλαιότερα κείμενα του κόσμου το Ενούμα Ελίς, που χρονολογείται ως αρκετά προγενέστερο από τους Ψαλμούς του Δαβίδ:
O Asaru-alim-nuna, [Marduk] “the mighty one,” “the Light of the father who begat him,”
“Who directeth the decrees of Anu Bel, and Ea!”
He was their patron, be ordained their…;
He, whose provision is abundance, goeth forth…
Tutu [Marduk] is “He who created them anew“;
Should their wants be pure, then are they satisfied;
Should he make an incantation, then are the gods appeased;
Should they attack him in anger, he withstandeth their onslaught!
Let him therefore be exalted, and in the assembly of the gods let him… ;
None among the gods can rival him!
15 Tutu [Marduk] is Zi-ukkina, “the Life of the host of the gods,”
Who established for the gods the bright heavens.
He set them on their way, and ordained their path;
Never shall his … deeds be forgotten among men.
Tutu as Zi-azag thirdly they named, “the Bringer of Purification,”
“The God of the Favoring Breeze,” “the Lord of Hearing and Mercy,”
“The Creator of Fulness and Abundance,” ” the Founder of Plenteousness,”
“Who increaseth all that is small.”
In sore distress we felt his favoring breeze,”
Let them say, let them pay reverence, let them bow in humility before him!
Tutu as Aga-azag may mankind fourthly magnify!
“The Lord of the Pure Incantation,” ” the Quickener of the Dead,”
“Who had mercy upon the captive gods,”
“Who removed the yoke from upon the gods his enemies,”
“For their forgiveness did he create mankind,”
“The Merciful One, with whom it is to bestow life!”
May his deeds endure, may they never be forgotten ,
In the mouth of mankind whom his hands have made!
Tutu as Mu-azag, fifthly, his “Pure incantation” may their mouth proclaim,
Who through his Pure Incantation hath destroyed all the evil ones!”
Sag-zu, [Marduk] “who knoweth the heart of the gods,” ” who seeth through the innermost part!”
“The evil-doer he hath not caused to go forth with him!”
“Founder of the assembly of the gods,” who … their heart!”
“Subduer of the disobedient,” “…!”
“Director of Righteousness,” “…,”
” Who rebellion and…!”
Tutu as Zi-si, “the …,”
“Who put an end to anger,” “who…!”
Tutu as Suh-kur, thirdly, “the Destroyer of the foe,”
“Who put their plans to confusion,”
“Who destroyed all the wicked,” “…,”
… let them… !
-Enuma Elish
Σε αυτό το κείμενο βλέπουμε ένα αντίγραφο του Δημιουργού θεού της Π.Δ που ηγείτω του συμβουλίου των θεών μόνο που αυτό το κείμενο είναι παλαιότερο από τις σχετικές αναφορές στην Π.Δ. Είτε αποδεχόμαστε λοιπόν ότι όλες οι αρχαίες παραδόσεις των θεών όπως η Ελληνική, η Αιγυπτιακή, η Φοινικική και η Βαβυλωνιακή διασυνδέονται και εκφράζουν ένα μέρος της Αλήθειας σχετικά με το αντικείμενο (όπως άλλωστε μας έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες φιλοσόφοι), είτε και η Π.Δ ακυρώνετε εκ των πραγμάτων εφόσον βασίζετε στην μνήμη παλαιοτέρων πραδόσεων όπως άλλωστε έχει αποφανθεί η επιστημονική κοινότητα, που μελετά το θέμα επί της ουσίας του αναζητώντας την Αλήθεια έξω από τα όρια που επιβάλλει το δόγμα.
Εδώ είναι ένα ενδιαφέρον βίντεο που εξηγεί την προέλευση της Π.Δ από το Ενούμα Ελίς και την παράδοση των Χαναναίων:
Η Π.Δ μπορεί να αντιμετωπίζετε μόνο ως μια ακόμα αρχαία εθνική παράδοση και όχι ως η "μοναδική αλήθεια" και θα πρέπει να ανοίξει ο δρόμος για να κατανοήσουμε και τις παλαιότερες παραδόσεις πάνω στις οποίες βασίστηκε η Π.Δ και προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να βοηθήσει μα Νεοπλατωνική προσέγγιση και γενικότερα η μνήμη των αρχαίων φιλοσόφων.
Comments
Post a Comment